De woning had een klassieke bel-etage opdeling bestaande uit een aaneenschakeling van gesloten ruimtes die elk bereikbaar waren via een centrale traphal. De jaren ’60 woning is volledig gerenoveerd naar een open en ruimtelijk huis waar het gezinsleven de hoofdrol speelt.
Het gelijkvloers wordt getypeerd door een brede inkomhal met zwart-witte vloertegels en een doorzicht naar de achterliggende tuin.
Achteraan bevindt zich een praktijkruimte over de volledige breedte van de woning. In deze ruimte is de aandacht gereserveerd voor de tuin.
Via de trap kom je op de eerste verdieping waar de keuken, de eetkamer en de leefruimte met bureau zich bevinden. De belangrijkste ingreep in deze woning is geweest het openwerken van de traphal op deze leefverdieping. De trap maakt nu deel uit van de leefruimte ipv dat ze enkel zou gebruikt worden om van de ene naar de andere ruimte te gaan. Hierdoor ontstaat er een gevoel van ‘geheelheid’ doorheen de woning. En als surplus kan het daklicht zich via de trap naar beneden verdelen naar de andere ruimtes.
Het consequente gebruik doorheen de woning van natuurlijke materialen brengen rust en overzicht. Alle raamopeningen in de achtergevel zijn opengewerkt tot op de vloer om de toegang tot de tuin en de terrassen te vergemakkelijken.
Op de tweede verdieping met slaapkamers en badkamer is ook de relaxe sfeer waarneembaar.
